Butelki plastikowe jako ochrona przed ślimakami.

1. Naturalni wrogowie.

2. Rośliny odstraszające.

3. Pułapki, zbieranie i wynoszenie. 

4. Podsumowanie użycia plastikowych butelek jako ochrony przed ślimakami.

Naturalnych wrogów na pewno przybyło mi w ostatnich czasach, na przykład pojawiły się jaszczurki, których kiedyś nie było. Cieszy mnie to bardzo, jednak nie dają rady tylu ślimakom, ile mam teraz.

Pułapki sprawdzają się świetnie i naprawdę kilka razy w tygodniu wynoszę sporo ślimaków. Nie są to wiadra, ale po kilkanaście-kilkadziesiąt sztuk. Ślimaki u mnie są raczej jeszcze małe, niewiele jest takich wyrośniętych egzemplarzy – to w końcu dopiero drugi rok, jak u mnie są.

Teraz, kiedy sieję jakieś nasiona, np. słonecznik czy bób, to niestety w dużej części przypadków nie doczekuję się siewek nawet – zostają gołe „słupki”.

Z mojego doświadczenia wynika, że takie młodziutkie rośliny są najbardziej narażone na pełne zniszczenie, bo niewiele trzeba, żeby taką siewkę z dwoma listkami zjeść. Potem, kiedy już są większe, konsumpcja liści przez ślimaki tak im nie szkodzi. Wyjątkiem mogą tu być sałaty… Ale np. fasolka, cukinie czy dynie spokojnie dają radę z nadgryzionymi lekko liśćmi.

Postanowiłam więc wypróbować sposób z osłanianiem małych roślin. Do tego wykorzystuję plastikowe butelki po wodzie mineralnej.

Wiem, że plastik to plastik i wcale go nie lubię, nie jestem szczęśliwa, nakładając go na siewki, nie cieszy mnie fakt, że uwalniają się być może z niego jakieś substancje pod wpływem ciepła i nie lubię tego widoku plastiku wśród siana.

Jednocześnie, sama z tych butelek wodę piję, po czym daję tym butelkom drugie życie, po czym – po kilku tygodniach najdalej, kiedy rośliny podrosną, butelki nie będą już potrzebne.

Zdecydowałam więc spróbować i wprowadziłam plastik do ogrodu. Tak właśnie.

Już po tygodniu zauważyłam, że ślimaki są sprytniejsze, niż ja.

Butelki zwykle wciskam w ziemię tak, żeby się dobrze trzymały, przy wietrze nie odleciały no i odgrodziły roślinę od reszty świata na parę chwil. Jednak widać nie przewidziałam, że ślimaki też się potrafią trochę podkopać i przy moim wbiciu butelek w ziemię, same z tego korzystają.

Widzicie go?

W butelce wilgoć się utrzymuje, do tego jest przykryta sianem, więc dno ma też cień. W kilku przypadkach znalazłam jedną lub kilka sztuk tego miłego zwierzęcia w obrębie butelki, stołującego się na pozornie chronionej roślinie i nawet, w niektórych przypadkach, składającego jaja!

Co trzeba więc zrobić, to wbić lub wkopać butelkę jeszcze głębiej. Albo sobie całą imprezę podarować…

Powoli zaczynam się zastanawiać, czy nie odpuścić tej gry w butelkę… Cały czas jakoś lepiej śpię, wiedząc, że coś odgradza rośliny od ślimaków, grasujących w nocy. Z drugiej strony, nie zawsze skuteczne to, więc czy warto?

Co myślicie?

Joanna.